TEŞEKKÜRLER SAYIN HÜSEYİN EROL, MEHMET YILDIZHAN VE DİĞER BÜTÜN DOSTLAR...

       Geçen hafta , 20 Nisan cumartesi günü şahane bir şey yaşadım. Çok mutlu oldum, yaşadığım şehre ait olduğumu hissettim,  değişik sebeplerle bu güne kadar görüşemediğim , benimle anılarını paylaşan dostlarımı buldum.Benim çocukluğumu bilen büyüklerimle tanıştım, baba yadigarı dostların çocukları ile görüşüp eski anıları birlikte konuştuk.Velhasıl sanki köklerime kavuştum.

……

            Toplantımız İstiklal Marşı okunarak başladı.

      

      Her şey bundan dört beş ay önce bir dostun beni facebookta ‘’ İZMİTİZ’’  isimli guruba eklemesi
 ile başladı. Ben de İzmit’ te doğmuş büyümüş ve çeşitli sebeplerle il ve  yurt dışında yaşayan  akrabalarımı ekledim. Çok fazla zaman ayıramadığım bu mecra artık hepimizin uğrak yeri oldu.Yurt dışında kiler, il dışında kiler, şehrin öteki ucunda kiler ya da  yanı başındakiler…Yeni tanıdıklar, eski bildikler, ana-baba dostları, ilk okul, orta okul, lise arkadaşları, birlikte çalıştığımız iş arkadaşları, mahalle komşuları….Şehir yaşamının karmaşası içinde birbirimizden koptuğumuz can dostlardan  bu sayede haberdar olduk. Hepimiz anılarımıza ait resimleri, yaşanmışlıkları samimi duygularla paylaştık.Gurubumuzun kapak sayfasında her gün  gurup yöneticimiz Hüseyin EROL Bey’ in seçtiği bir resim paylaşılıyor.Bir gün baktım, annem,babam, bir yaş büyük erkek kardeşim ve benim kundaklı bir resmim kapak resmi olmuş.O anki duygularımı anlatamam…

    
       Bir müddet önce bu dostların şehrimizin Kertil Tekke Meyda’ nında 
 buluşması kararlaştırıldı. Aynı yerde oturan gurup üyelerimizden Mehmet YILDIZHAN’ ın ev sahipliğini yaptığı bu buluşmaya eşimle beraber gittik. İlk defa yapılan bir organizasyon ama her şey olması gerektiği gibi düşünülmüş. Alan girişine bir masa hazırlanmış, masada gurup üyelerinin ad-soyadları iri punto ile yazılmış.Alıp göğsüne yapıştırıyorsun.Tamam. Kim kimmiş tanıyorsun. Koca şehirde elbette hepimiz bir birimizi tanımıyoruz. Ama en azından  İZMİTİM  gurubu sayesinde isim aşinalığı  oldu.Yönetim komitesi bu masa yakınlarında gelenleri sanki kendi cemiyetine gelmiş gibi karşılıyor, rahat etmesini sağlıyor.

    Hüseyin EROL Bey’ in ve Mehmet YILDIZHAN Bey’ in yaptığı kısacık tanıtım konuşmasını nefis müzikler izledi.Yanımdaki dostlarla kendimizi kaptırdık müziğe, şarkılara katıldık.

    Şehrimizi temsil eden yiyecek ikramları sıcacık çaylar eşliğinde yapıldı.Mis kokulu simitlerimizi, meşhur yağlı halkalarımızı,çöreklerimizi, pişmaniyemizi neşeli sohbetlerle afiyetle yedik. Resimler çekildi, anılar canlandı, büyüklerin elleri öpüldü, küçüklerin ne kadar büyüdükleri fark edildi…

     Kendi adıma konuşuyorum, ilk defa bu şehre bir aidiyet hissettim. Hemşehrilik ne demekmiş gördüm.Başka bir ilde doğmuş büyümüş eşimin yanında kendimi baba evinde olduğumu  düşündüm, ne çok akrabam var diye mutlu oldum. Kocaman bir ailem olduğunu kabul ediyorum artık. Ve benimde bu ailede yerim ve görevlerim var. Görevlerimin hepsine seve seve  razıyım, takip etmeliyim ki görevlerimi  yerine getirebileyim.

     Bana bu güzel duyguları yaşatan dostlar, siz sağ olun. Ve hep beraber sağ ve sağlıklı yaşayalım.