Parlak bir kış güneşi vardı,kışa inat ilkbaharı hatırlatan.Hava bahar gibi sıcağı müjdelemiyor,''birazdan soğuyacağım,bana çok güvenme '' der gibiydi.Ama olsun,anın tadını çıkarma yaşlarındayız biz......Önce uzun sarı kanatlı bir kuş geçti önümüzden. Keyifle süzülüp ilerdeki taşların üzerine kondu, ''peşimden gelen var mı '' diye bakan kızlar gibiydi.Ya da bana öyle geldi....Biraz ilerde bir serçe ,sürüsüne katıldı.Zannederim ailesini ya da arkadaşlarını bulmuştu.Ya da bana öyle geldi.....Daha ilerde denizin üstünde bir
dalgalanma vardı, bir karabatak dalmış zannettik.Yaklaşınca anladık ki ,kaya parçasına yosun dolanmış,su çırpındıkça dalgalanma oluyordu......Kıyıdan biraz açıkta karabataklar, kendilerine göre bir düzen içinde kalabalıkça bir topluluk gibi turkuaz rengi denizin üstünde süzülürcesine ötelere gidiyorlardı.....Gizli bir mesajı paylaşır gibi...Ya da bana öyle geldi....Biraz daha ilerleyince sazlıklar çıktı karşımıza....Bir sırrı paylaşr gibi omuz omuza vermişlerdi.Hafifçe esmeye başlayan ikindi rüzgarında bir o yana bir bu yana eğilmeye başladılar.Belki de köklerinden kopmamak için rüzgara boyun eğiyorlardı.Ya da bana öğle geldi.... Bir kış öğleden sonrasında deniz kenarında yapılan yürüyüşte benim açımdan görülenler bunlardıAynı yerde bulunan bir başkası belkide bambaşka şeyler görmüş olabilir.Hayat böyle birşey olmalı,görünenin ne olduğu değil,bakanın gördüklerine yüklediği anlamlar önemli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder