KARDA KIZAK KAYMAK

    Rahmetli babam, çocuk ruhunu  ve ihtiyaçlarını  iyi anlayan bir insandı. Uzun yıllar  önce Cengiz Topel Havaalanının inşasında taşeron olarak çalışırken ben ve benden bir yaş büyük  erkek kardeşim dört ve beş yaşlarındaydık . Sadece bizim sağlıklı bir çocukluk geçirmemiz için İzmit merkezden havaalanına da yakın olan Büyük Derbent’ te taşınmıştık. Bazen, hafta tatilindeyken trenle İzmit merkezde kalan yakınlarımızı ziyarete giderdik. Bu nadir olabilen bir şeydi  , çünkü babam fazla izin kullanamazdı 

.

    Dedim ya babam çocuk ruhundan anlayan adam. Bize, kar yağarsa kızak yapacağını söylemişti. Bir kış günü  nadir olan İzmit ziyaretlerinden birini yapmak için yola çıktık, dedemlerin  evine vardık, biraz sonra hava bozmaya ardından kar yağmaya başladı. Babam bizi yanına alıp, evdekilere de biraz dolaşacağımızı söyledi, annemi dedemlerde bırakıp çıktık evden.

     Akşama dedemlere döndüğümüzde annem  pantolon ve kazaklarımızın sabahkilerden farklı olduğunu görünce hemen anladı. Sevgili ve sonsuz sabırlı babam,  kardan faydalanmamız ,oynayabilmemiz ve tabii ki de bize söz verdiği için ilk trenle doğruca bizi yaşadığımız köye geri götürmüştü. Söz verdiği gibi zaten mesleği olan marangozluk berecisi ile çabucak kızağımızı yaptı,  kardeşim ve ben yoruluncaya kadar kızak kaydık, kar oynadık. Sonra üstümüzü değiştirip tekrar trenle annemin yanına dedemlere geri götürmüştü…

…

   Bu sabah her yeri bembeyaz ve çocukları kar oynarken görünce hayatımın bu kesitini hatırladım…Bir de küçük bir delikanlıya verdiğim sözü.Melih, eşimin kız kardeşinin oğlu.Ona  kar yağınca kızak alacağıma söz vermiştim.Allahtan ana yollar açık, istediğim gibi olanı da buldum, aldım.Melihler Sapanca’ da yaşıyorlar.O tarafa bu sefer daha çok yağmış, her yer masallardaki gibiydi.

Melih sevindi, ben ondan çok sevindim.Hem verdiğim bir sözü tutmuş oldum, hem yıllar öncesini hatırladım ,mutlu oldum.